De volgende dag hebben we erg lang in de bibliotheek gezeten omdat het daar zo mooi was en gratis wifi ‘-). De dag daarna hebben we heel veel inkopen gedaan zodat we geen eten hoefden te kopen als we in de Outback (het midden van Australië) waren omdat alles daar erg duur is. We zijn die dag ook naar de Ikea en de big W geweest om nieuw kookgerij te kopen omdat dat de dag daarvoor op de camping was gestolen. Dat was wel een beetje vervelend maar ja, shit happens. Daarna zijn we begonnen aan onze reis door het midden van Australië. Het plan was om vanuit Adelaide recht omhoog te rijden, door het midden van Australie, naar Darwin. En dat hebben we gedaan met tussendoor heel wat stops op leuke plekken. De eerst stop was in Coober Pedy een dorpje dat bijna volledig onder de grond is gebouwd. Mitchell en ik zijn gaan kijken in een modelhuis onder de grond en het was echt zo schattig. Het huis is gemaakt door met een pikhouweel door het steen in de grond stukje voor stukje weg te hakken. Op deze manier huizen maken (zonder steunbalken) is maar op 3 plekken in de wereld mogelijk. Het huis heeft helemaal geen ondersteuning nodig van palen of zoiets omdat het steen gewoon zo sterk is.

Het huis was gemaakt door een vrouw die nou niet echt heel lang was dus de hoogte van het huis was precies goed voor mijn maar Mitchell pastte er maar net rechtop in. Het leuke aan deze huizen vind ik dat je er zo creatief mee kan zijn. Je kan alles maken zolang je maar binnen de grenzen van het land blijft dat je gekocht hebt. Wat ook wel grapppig is aan dit dorpje is dat als je er voor het eerst aankomt, het totaal niet lijkt op een plek waar mensen leven. Het enige wat je ziet zijn een paar oude schuurtjes en een erg vervallen winkelstraat. Nouja winkelstraat is wel een beetje overdreven. En de oude schuurtjes zijn ingangen van de ondergrondse huizen.

Oke genoeg over Coober Pedy, zo ontzettend veel was er nou ook weer niet te beleven. Onze volgende stop was Uluru National Park. In Uluru is Ayers Rock te vinden. Voor de mensen die niet weten wat Ayers Rock is: Ayers Rock is de hele grote rode rots in het midden van Australië, hij wordt ook wel gewoon Uluru genoemt. Om Uluru heen is een enorme woestijn van rood zand. En door deze woestijn rijden om bij Uluru te komen was een leuke rit maar de rit was niet erg spanend ofzo want de weg is bijna alleen maar rechtdoor en om je heen is alleen maar rood zand en daar rij je dan 4 dagen in. Maar Mitchell en ik maakten de rit wel erg leuk door harde muziek te luisteren (er zitten me toch een partijtje speakers in deze auto) en lekker met de ramen open te rijden. Het enige wat een beetje vervelend was: het was verschrikkelijk warm! Waardoor ik natuurlijk totaal niet kon slapen. Ik denk dat de hoogste temperatuur die we gehad hebben 48 graden was en de laagste temperatuur was 32 graden. Dat betekent dat het constant zo’n beetje 38 graden was en dat is echt veel te warm voor mij. Zelfs ‘s-nachts was het nog veel te heet, zeker als je in je auto slaapt met alleen 2 raampjes met vliegennetten ervoor open omdat er anders zo veel vliegen binnen komen. En alle andere deuren dicht en op slot omdat je ander een grote kans loopt om beroofd te worden. Dus ja dat waren korte nachten.

Nog een ander ding: er zijn ontzettend veel vliegen in de Outback, echt niet normaal. We moesten letterlijk vliegennetjes over ons hoofd dragen omdat er anders vliegen onze neus, oren en mond in vlogen. Maar oke terug naar Uluru. De dag voordat we naar Uluru gingen hebben we geslapen op een plek waarvan je perfect uitzicht had op Uluru als je op de duinen ging staan en we konden dus ook perfect de zonsondergang zien vanaf daar wat best wel heel erg mooi was. De volgende ochtend zijn we om half 6 opgestaan, hebben we alles opgeruimd en snel ontbeten om gelijk door te crossen naar Uluru National Park. Eenmaal binnen zijn we gelijk door gereden naar de berg zelf om onszelf klaar te maken om aan de wandeling om Uluru te beginnen. We begonnen om kwart voor 8 aan de wandeling en we waren om kwart voor 12 klaar. De wandeling om Uluru is 11 km en een en al pracht en praal. We begonnen zo vroeg met wandelen omdat het dan nog iets minder warm is. Maar rond 11 uur begon het toch wel 35 graden te worden en dan loop je niet meer zo snel hoor geloof mij maar.

Na die wandeling hebben we natuurlijk ook nog even de rest van het National Park bekeken. Eerlijk waar wel een van mijn favorieten, alleen echt zo ontzettend jammer dat je Uluru niet meer mag beklimmen. De volgende dag zijn we naar Kings Canyon geweest. Ook weer een ontzettend mooi plekje. Hier hebben we gewandeld maar een iets kortere wandeling want het was veel te heet die dag. Om 8 uur was het al zo’n ongeveel 34 graden dus het was niet uit te houden. Na Kings Canyon wilden we doorrijden naar Alice Springs en dan konden we kiezen om zo’n 4 uur weer terug naar beneden te rijden om de snelweg naar Alice Springs op te gaan of er liep ook een weggetje van Kings Canyon naar Alice Springs wat dus veel korter zou zijn. Alleen google maps had ons niet verteld dat er een 200km lange onverharde dirt road was waar je 110km/h mocht rijden. De keuze om deze weg te nemen was echt de grootste fout van deze reis tot nu toe. De sensatie die deze weg creërde is erg lastig te beschrijven maar het komt een beetje in de buurt van in een blender zitten denk ik. Never again! In mijn volgende blog vertel ik jullie alles over Alice Springs.